Ringschurft
Met het relatief warme en soms vochtige weer van de afgelopen maanden zien we regelmatig kalveren met “ronde kale soms rode plekken” verschijnen op stal. Inmiddels belde ook een 2-tal kalverhouders ons met soortgelijke plekken op de arm en pols die heftig jeuken. Een van deze kalverhouders meldde tevens ook bij zowel de hond als het paard soortgelijke plekken en vroeg of hier een relatie tussen bestaat.
Voor beide kalverhouders was het nieuw dat dit beeld wat we “Ringschurft” noemen bij de kalveren ook voor kan komen bij hun zelf en/of hond en paard.
Een mooie aanleiding om dit onderwerp dan ook bij u onder de aandacht te brengen.
Ringschurft wat bij de meeste kalverhouders wel bekend is, wordt ook wel daalderschurft, guldenschurft, ringworm, huidworm of katrienwielen genoemd. Alle namen zijn eigenlijk een weergave van het beeld, namelijk de ronde plekken ter grootte van een rijksdaalder/gulden(tegenwoordig zeg maar een 2 Euro munt), vaak met aan de buitenkant een “walvormige zwelling” waarbij het net lijkt of er een “worm” onder de huid zit.
Hoewel deze naamgeving de indruk wekt van een schurft(= mijten-infectie) of worminfectie, praten we hier echter over een “schimmelinfectie” genaamd Trychophytie welke veroorzaakt wordt door de schimmel; Trychophyton Verrucosum.
Deze schimmelinfectie kan het hele jaar voorkomen maar we zien we toch vaak een toename in vochtige en warme omstandigheden. Daarnaast spelen ook de algehele weerstand(juiste voeding, voorziening vitaminen, mineralen en sporenelementen), verminderde afweer(tijdens of na ziekte, selectiehokken of kalveren, ) en hokbezetting een rol.
Besmette kalveren maar ook het aanwezig zijn van symptoomloze dragers kunnen dan voor een snelle uitbreiding van de infectie zorgen. Besmetting van hokgenoten vindt plaats via contact waarbij met huid en haarschilfers de schimmelsporen worden overgebracht. Hierbij worden deze sporen ook via schuren, likken etcetera overgebracht op het hekwerk van de hokken zoals bijvoorbeeld nekbuizen en voerhekken. Op deze manier kan dit hekwerk een waar reservoir vormen van schimmelsporen welke lang besmettelijk blijven en zo weer nieuwe kalveren kunnen besmetten.
Wanneer een dier eenmaal besmet is geraakt reageert de huid na 4 dagen tot soms wel 6 weken met roodheid, dikker worden en het overeind zetten van de haren. De schimmel dringt de huid binnen en begint zich te vermenigvuldigen en vormt de besmettelijke “sporen” in de haarzakjes en verstoort hierbij de aanmaak van het haar. De haren sterven af en vallen uit waardoor vaak rode ronde kale(meestal niet jeukende) ringvormige plekken ontstaan. De diameter varieert vaak van 2 tot 10 cm en aan deze ringen ontleent de infectie dan ook zijn naam. Na enige tijd wordt de huid rustiger en vormen zich op de wonden typische grijzige asbestkleurige korsten. Na verloop van een 7-10 weken(soms tot 5 maanden) bouwt het kalf zijn immuniteit voor de schimmel op. Deze houdt voor het rund vrijwel levenslang(4-7 jaar) aan. Naast groeiverlies van het kalf leidt het hele ziekteverloop ook tot economische schade in de vorm van permanente huid-schade(“leer-schade”). Tevens is de infectie ook de belangrijkste zoönose(van dier op mens overdraagbare aandoening) die niet via voeding(zoals bijvoorbeeld Salmonella) wordt overgedragen. En ja beide in het begin van deze nieuwsbrief genoemde kalverhouders(en paard en hond) waren dus besmet en moesten voor een goede behandeling naar de huisarts.
Gezien de huidschade die optreedt betekent dit tevens dat de huiden minder geschikt zijn voor de leerproductie en dat dus dit ook economische schade ten gevolg heeft. Natuurlijk op basis van de opbrengstprijs van de huiden voor leerproductie kan het lonend zijn om preventief hiervoor een “ringschurft-enting” uit te voeren. Tevens zijn er antischimmelmiddelen voorhanden die meestal via sprayen of borstelen kunnen worden toegepast. Gezien de besmettelijkheid van de ringschurft is het hierbij wel zaak dat u de nodige hygiene en persoonlijke bescherming hanteert. Via uw dierenarts is nadere informatie hierover beschikbaar.