Wratten

Wratten (Papilloma)

Een aandoening die bij vleeskalveren sporadisch wordt waargenomen zijn wratten op de huid. Echter wratten kunnen

zich ook op niet zichtbare locaties manifesteren zoals in het maagdarmkanaal en blaas. Verschijnselen die kunnen worden waargenomen bij lokalisatie in het maagdarmkanaal zijn bijvoorbeeld oplopen en diarree. Indien de wratten in de blaas zijn gelokaliseerd kan men bloedplassen waarnemen. Wratten op de huid geven weinig problemen met uitzondering van evt. fysiek ongemak of als er secundair een ontsteking ontstaat (warm, vocht, vliegen).

 

Wratten, ook wel papilloma, zijn goedaardige tumoren. Deze goedaardige tumoren worden veroorzaakt door een virus (BPV).  Er zijn wel 10 verschillende types van deze virussen. Ieder type bepaalt waar de wratten zich manifesteren. Indien we het over de huidtypes hebben zullen de wratten vooral aanwezig zijn op de kop, nek, buik, rug,  spenen en bij de penis en vagina.

De virussen zijn soort specifiek, dat wil zeggen dat andere diersoorten, niet geïnfecteerd kunnen worden met BPV. Uitzonderingen hierbij zijn type BPV 1 en BPV 2, deze kunnen worden overgedragen aan paardachtigen.

Jonge dieren (tot 2 jaar) hebben de meeste kans tot het krijgen van wratten, waarschijnlijk door een nog niet volledig ontwikkeld afweersysteem.  De wratten ontwikkelen zich vaak pas 2 maanden nadat de dieren in contact zijn geweest met het virus. In de meeste gevallen verdwijnen de wratten vanzelf als het dier voldoende weerstand tegen het virus heeft opgebouwd. De opbouw van de weerstand kan lang duren (1-2 jaar) aangezien het virus zich in de wratten schuilhoudt.

In een enkel geval ontwikkelen de wratten zich tot kwaadaardige tumoren. De kans op het ontstaan van een kwaadaardige tumor neemt toe, als de dieren varens kunnen eten.

Gezien het typische klinische beeld van de aanwezige wratten op de huid kan de aandoening  snel vastgesteld worden. Bij localisatie in het maagdarmkanaal en in de blaas is dit zeer moeilijk.

Een behandeling is over het algemeen niet nodig, tenzij de wratten gaan ontsteken. Het chirurgisch verwijderen is mogelijk, echter de resultaten zijn twijfelachtig. In publicaties wordt bij koppelproblematiek een positief effect gezien van vaccinatie tegen dit virus.

Aangezien het virus door contact kan worden overgedragen dient men wel een goede hygiëne te borgen en onderling contact van niet aangetaste dieren met geïnfecteerde dieren zoveel mogelijk te vermijden.